Biebrza

Biebrza to rzeka w północno-wschodniej Polsce długości 165 km i powierzchni dorzecza 7051 km2. Jest dopływem Narwii, do której wpada na północ od miejscowości Wizna. Zakątek ten zyskał swoją sławę dzięki swojej przyrodzie. W dolinie Biebrzy spotkać można co trzecią roślinę naczyniową i co drugie zwierzę kręgowe z krajowej listy gatunków, w tym gatunki niezwykle rzadkie, będące gdzie indziej na skraju wymarcia. Warunki naturalne tego obszaru, zróżnicowanie uwodnienia i naturalny charakter samej rzeki sprawiły, że w 1993 powołano do życia Biebrzański Park Narodowy. Jest to największy park narodowy w Polsce, obejmujący swoim obszarem powierzchnię 592,23 km2. W 1995 roku Biebrzański Park Narodowy wpisany został na listę wodno-błotnych obszarów chronionych tzw. Konwencją Ramsar (układu międzynarodowego, którego celem jest ochrona i utrzymanie w niezmienionym stanie obszarów określanych jako „wodno-błotne”). Dolina Biebrzy objęta jest też ochroną w postaci unijnego programu Natura 2000 jako specjalny obszar ochrony ptaków „Ostoja Biebrzańska” oraz obszar specjalnej ochrony siedlisk „Dolina Biebrzy”.

Torfowiska doliny Biebrzy są największym, prawie nie zmienionym kompleksem torfowisk dolinowych w Europie Środkowej i Zachodniej. Koryto rzeki Biebrzy posiada naturalny charakter z licznymi meandrami i starorzeczami. Efektem naturalnego charakteru rzeki są rozległe i długo utrzymujące się rozlewiska będące siedliskiem około 170 gatunków ptaków, w tym tak unikalnych jak wodniczka, dubelt, orlik grubodzioby i uszatka błotna. Dolina Biebrzy to również bogactwo ssaków, płazów i owadów. Występują tu prawie wszystkie gatunki polskich drapieżników z wilkiem i rysiem na czele. Symbolem Biebrzy jest jednak przede wszystkim łoś, który znalazł tu idealne warunki do życia.
Dolina Biebrzy zachwyca też różnorodnością flory. Szata roślinna charakteryzuje się wysokim stopniem naturalności ukształtowanym przez warunki wodne. Najbliżej rzeki, w strefie najczęściej zalewanej, znajdują się szuwary i zbiorowiska turzyc. Dalej od rzeki znajdziemy mechowiska, a na skraju doliny ols oraz brzezinę. Na obszarach nie zalewanych teren Biebrzańskiego Parku Narodowego porasta zaś las mieszany i iglasty.

Naturalne warunki Biebrzańskiego Parku Narodowego, bioróżnorodność fauny i flory stały się jedną z największych (poza Puszczą Białowieską) atrakcji turystycznych Podlasia, którą chętnie odwiedzają turyści nie tylko z Polski, ale i całego świata. Ludzie przyjeżdżają nad Biebrzę nie tylko dla obserwacji ptaków, spływów, ale też dla ciszy i spokoju. Dolina Biebrzy jest też jednym z nielicznych obszarów w Polsce nie zanieczyszczonych światłem. To tu najczęściej w Polsce można obserwować zorzę polarną. Największe atrakcje turystyczne BPN, poza samą przyrodą, to tzw. Carska Droga, Osowiec Twierdza oraz miasto Goniądz.