Prezentujemy niezależne Studium sieciowe przebiegu Via Carpatia i S16

Jako koalicja wielu organizacji pozarządowych mamy przyjemność zaprezentować dokument pod nazwą „Studium sieciowe przebiegu Via Carpatia i S16 w północno-wschodniej Polsce” datowany na grudzień 2021 roku. Studium to zostało w całości sfinansowane przez Fundację Dla Biebrzy dzięki darowiźnie celowej otrzymanej od Fundacji Zwierz.

Studium jest dostępne na tej stronie

Od wielu lat organizacje pozarządowe wskazują, że planowanie przebiegu ważnych ciągów drogowych nie powinno dokonywać się jedynie decyzjami politycznymi, ale wynikać z fachowych analiz sieciowych. Do tej pory GDDKiA zdecydowała się na takie szersze analizy jedynie w dwóch przypadkach – planowania przebiegu Via Baltica oraz drogi ekspresowej S10 pomiędzy Warszawą a Toruniem wraz z Obwodnicą Autostradową Warszawy. W każdym z tych przypadków podejście strategiczne pozwoliło na wytyczenie przebiegu ciągów drogowych w optymalnych korytarzach pod względem ruchowym, ekonomicznym, środowiskowym i społecznym, co w znacznym stopniu zminimalizowało protesty społeczne. Takiego samego podejścia środowisko NGO domagało się od kilkunastu lat dla przebiegu drogi ekspresowej S16 przez Krainę Jezior Mazurskich, a od trzech lat dla trasy tranzytowej Via Carpatia. Organizacje pozarządowe apelowały o analizę również innych korytarzy dla tych dróg, prezentując możliwe alternatywy. Niestety apele te pozostały bez odpowiedzi, a MI i GDDKiA o. Olszyn oraz GDDKiA o. Białystok w dalszym ciągu usiłują postępować na zasadzie faktów dokonanych.

W związku z brakiem reakcji na propozycje alternatywnych korytarzy dla S16 i Via Carpatia, Fundacja Dla Biebrzy postanowiła zamówić niezależne studium, którego celem miało być wykazanie, czy możliwe jest inne poprowadzenie dróg wysokich klas w północno-wschodniej Polsce tak, aby zapewniona była ciągłość tych szlaków i zasadność ruchowa, przy minimalizacji negatywnego oddziaływania na obszary chronione. Obszar przeprowadzonych analiz objął całą północno-wschodnią Polskę i zawierał się pomiędzy drogą ekspresową S7 od zachodu, autostradą A2 od południa i granicami państwa od północy i wschodu.

Eksperckie “Studium sieciowe” udowadnia, że droga ekspresowa S16 przez Biebrzański Park Narodowy i Mazury nie ma uzasadnienia.

Wyniki analiz ruchu drogowego dobitnie pokazują, że:

  • budowa S16 na odcinkach Mrągowo-Ełk i Ełk-Knyszyn nie ma uzasadnienia ruchowego. To oznacza, prognozy ruchu na lata 2040 i 2050 nie uzasadniają rozbudowy ciągu drogi krajowej nr 16 do klasy ekspresowej. Analizy i prognozy ruchu wykazały ograniczone znaczenie komunikacyjne tych odcinków dróg dla ruchu lokalnego i tranzytowego. […] Wyniki uzyskanych prognoz w Studium pokazują, że budowa drogi S16 na odcinku Mrągowo – Ełk i Ełk – Knyszyn jest całkowicie nieopłacalna nawet w perspektywie roku 2050. Warto przypomnieć, że drogę opłaca się budować w klasie ekspresowej w przekroju 2 x 2 gdy dobowe natężenie ruchu przekracza 20 tys. pojazdów.
  • pod względem ruchowym i funkcjonalnym warianty społeczne mogą być alternatywą dla przebiegów preferowanych przez GDDKiA. Wykazują wręcz większe obciążenie ruchem, co dowodzi, że budowa tam drogi ekspresowej ma większy sens z punktu widzenia potrzeb transportu i uzasadnienia dla wydatków publicznych.
  • istnieje alternatywny i lepszy korytarz dla trasy tzw. Via Carpatia, w ciągu drogi krajowej nr 63 od Ostrowi Mazowieckiej przez Siedlce do Radzynia Podlaskiego, co pozwoli na efektywniejsze połączenie szlaku tranzytowego z południa Europy z budowaną aktualnie Via Baltica
Do pobrania: Notatka prasowa